جذب سطحی یکی از فرآیندهای مهم در صنایع مختلف است که در آن مواد موجود در محلول به فصل مشترکی مناسب انتقال مییابند. این ...
گسترش شهرنشینی و صنعتی شدن، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، باعث انباشته شدن حجم عظیمی از زبالههای شهری میگردد. شیرابه محل دفن (leachate) یکی از آلودهترین انواع فاضلاب میباشد و به دلیل استفاده وسیع از انواع خاکچال یا دفنگاههای زباله (Landfill) شهری برای دفع نهایی پسماندها، نگرانیهای بهداشتی و زیست محیطی فراوانی ایجاد کرده است.
شیرابه مایعی است بد بو به رنگ قهوه ای تیره که از داخل مواد زائد به خارج تراوش کرده و حاوی انواع مواد آلی به شکل معلق و محلول و همچنین انواع عوامل بیماری زا و ترکیبات سمی (فلزات سنگین و مواد آلی سنگین) می باشد. در ایران تنها ۸% پسماندهای شهری بازیافت، کمپوست و استفاده مجدد می شوند و حدود ۹۲% مواد زائد دفن می شوند که از این روش مدیریتی مواد زائد جامد، حدود ۲۵% دفن اصولی و تقریبا بهداشتی است و مابقی به شکل غیر بهداشتی دفن و تلنبار می شوند.
در اغلب زمین های دفن، شیرابه از تجزیه مواد آلی و مایعی که ممکن است از منابع خارجی مثل زهکشی آب های سطحی، آب باران، آب های زیرزمینی، آب های ناشی از منابع زیرزمینی که وارد مواد زائد شده باشد، ناشی می شود.
نفوذ شیرابه به داخل خاک و رسیدن آن به سفره های آب زیرزمینی بعلت وجود آلاینده هایی نظیر هیدروکربورها ، فلزات سنگین و نظایر آنها باعث آلودگی خاک و آب های زیرزمینی می گردد.همچنین حرکت افقی شیرابه در اماکن دفن زباله های شهری و خروج شیرابه از سطح خاک در نقاط کم ارتفاع، باعث آلودگی آب های سطحی می شود و چنانچه این آب ها مورد استفاده عموم قرار گیرند، شیوع بیماری های خطرناک بسیار محتمل است.
شیرابه محل دفن زباله ترکیبی پیچیده از آب، مواد آلی و غیرآلی، فلزات سنگین، ترکیبات سمی و مواد شیمیایی خطرناک است. این ترکیب آلوده، در صورت ورود به منابع آبهای زیرزمینی و سطحی، میتواند مشکلات جدی برای سلامت انسان و اکوسیستمهای طبیعی ایجاد کند. بنابراین، تصفیه مؤثر شیرابه یکی از اولویتهای اساسی در مدیریت پسماند و حفاظت از محیطزیست بهشمار میرود.
بررسی های انجام شده در مورد ترکیب شیرابه زباله نشان داده است که شیرابه علاوه بر مقدار زیادی مواد آلی، دارای عناصر ازت، فسفر و پتاسیم و فلزات سنگین از جمله نیکل، کروم، کادمیوم، آهن، سرب، مس، روی، منگنز به عنوان مواد سمی و مضر و نمک های محلول و همچنین آلودگی های بالای میکروبی میباشند.
تحقیقات متعدد نشان می دهد که فلز روی بالاترین غلظت و پس از آن به ترتیب نیکل، مس، کروم، کادمیوم بیشترین غلظت را در شیرابه دارا می باشند. لذا مدیریت صحیح کنترل شیرابه، پتانسیل آلوده ساز بودن محل دفن برای منابع آب زیرزمینی و سطحی را منتفی خواهد کرد. بررسی های به عمل آمده در بسیاری از کشورها نشان می دهد که منابع آب زیر زمینی و سطحی در اطراف محل های دفن آلوده شده اند.
برای تصفیه شیرابه، روشهای مختلفی وجود دارد که هرکدام با توجه به شرایط محلی و خصوصیات شیرابه مورد استفاده قرار میگیرند. برخی از مهمترین روشهای تصفیه شیرابه شامل روشهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی است که در ادامه به بررسی هر یک از این روشها میپردازیم.
روشهای فیزیکی، مانند فیلتراسیون و استفاده از غشاها، یکی از نخستین قدمها در تصفیه شیرابه هستند. این روشها عمدتاً برای جداسازی ذرات جامد معلق و کاهش بار آلودگی بهکار میروند. تکنولوژی غشاها (مانند اسمز معکوس و نانوفیلتراسیون) بهعنوان یکی از روشهای پیشرفته در این زمینه مطرح است که میتواند شیرابه را تا حد زیادی تصفیه کند.
روشهای شیمیایی مانند انعقاد و لختهسازی، اکسیداسیون شیمیایی و استفاده از جاذبها، برای کاهش میزان آلودگیهای آلی و غیرآلی در شیرابه بهکار میروند. این روشها بهخصوص در مواردی که غلظت فلزات سنگین و ترکیبات آلی خطرناک در شیرابه بالا باشد، بسیار مؤثر هستند. به عنوان مثال، از فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته مانند فنتون برای تجزیه ترکیبات آلی پیچیده استفاده میشود.
روشهای بیولوژیکی مانند لجن فعال، راکتورهای بیوفیلمی و سیستمهای تالابی، از میکروارگانیسمها برای تجزیه ترکیبات آلی در شیرابه استفاده میکنند. این روشها بهویژه در تصفیه شیرابههایی با بار آلودگی آلی بالا مؤثر هستند و میتوانند در شرایط مناسب بهصورت کامل و اقتصادی شیرابه را تصفیه کنند. یکی از مزایای این روشها کاهش هزینههای تصفیه و تولید کمتر لجنهای ثانویه است.
تصفیه شیرابه به دلیل ترکیب پیچیده و متغیر آن، با چالشهای زیادی مواجه است. عواملی مانند تغییرات فصلی در ترکیب شیرابه، غلظت بالای آلودگیها و نیاز به تکنولوژیهای پیشرفته از جمله مشکلات این فرآیند هستند. برای بهبود کارایی تصفیه شیرابه، استفاده از روشهای ترکیبی که شامل چندین مرحله تصفیه فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی است، توصیه میشود.
تولید شیرابه و گازهای حاصل از آن یکی از معضلات اساسی محل های دفن بهداشتی زباله می باشد. با افزایش حجم، پیچیدگی و تنوع ترکیبات مواد زائد، شیرابه تولیدی آن ها هم بالطبع افزایش می یابد. تصفیه شیرابه حاصل از محل های دفن مواد زاید شهری، به عنوان یکی از مهم ترین مسائل زیست محیطی در همه نقاط دنیا بوده که در ایران کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است.
از روش های مختلفی همچون گردش مجدد شیرابه به سلول دفن (تصفیه در جا)، تبخیر شیرابه، تخلیه به تصفیه خانه فاضلاب و تصفیه شیرابه به روش های مختلف فیزیکو شیمیایی و بیولوژیکی و سپس دفع جهت سامان دهی و مدیریت شیرابه استفاده می شود. این روش ها وابستگی زیاد به ترکیبات شیرابه دارد. از سوی دیگر محدودیت های هر روش به استفاده مجدد از پسآب و به مسائلی مانند انرژی مصرفی و پیچیدگی راهبری سیستم وابسته می باشد.
به صورت کلی می توان گفت که شیرابه زباله دارای ۱۰ درصد ماده خشک بوده و حدود ۵/۳۸ درصد از مواد خشک آن را مواد آلی تشکیل می دهد. واکنش شیرابه به دلیل وجود اسیدهای آلی و معدنی، اسیدی می باشد. جامدات کل TS شیرابه شامل ۴۰ درصد جامدات ثابت (TFS) و ۶۰ درصد جامدات فرار (TVS) بوده و pH شیرابه زباله شهری از ۲/۴ تا ۸/۶ متغیر و میانگین آن ۲۵/۵ محاسبه می شود.
شیرابه حاوی ترکیبات و آلاینده های گوناگون از جمله فلزات سنگین می باشد. این فلزات به راحتی در محیط تجزیه نمی شوند و می توانند در زنجیره غذایی تغلیظ شده مشکلات فراوان برای محیط زیست و انسان به وجود آورند. پایداری فلزات در محیط زیست مشکلات ویژه ای را ایجاد می کند. فلزات سنگین نمی توانند مانند آلاینده های آلی از طریق فرایندهای زیستی در طبیعت تجزیه شوند.
یکی از پیامدهای مهم پایداری آن ها، تغلیظ بیولوژیکی در زنجیره غذایی است که در نتیجه این فرایند مقدار فلزات در طبقه های بالاتر زنجیره غذایی تا چندین برابر مقادیر موجود در آب یا هوا یافت می شوند. این امر موجب آسیب گیاهان و در نهایت سبب به مخاطره انداختن سلامت جانوران و انسان می گردد.
شیرابه سبب آلودگی آب های سطحی و زیر زمینی می گردد و یکی از عمده ترین مشکلات مراکز دفع زباله، مسأله آلودگی آب های زیرزمینی در اثر نفوذ شیرابه است. مهم ترین جنبه آلایندگی شیرابه، در واقع بار آلی بسیار بالای تجزیه ناپذیر آن می باشد. که کاهش آن به طور معمول از طریق واکنش های بیولوژیکی امکان پذیر نیست. به همین دلیل است که COD خالص که اختلاف بین COD و BOD می باشد به وسیله روش لجن فعال و سایر روش های بیولوژیکی حذف نخواهد گردید.
نکته مهم دیگر در تصفیه شیرابه وجود فلزات سنگین و همچنین وجود آلایندگی شدید میکروبی می باشد که روش های معمول بیولوژیکی کارآمدی لازم را برای از بین بردن آن ندارند.
از آنجا که مشخصه های کیفی شیرابه بسیار متنوع و پیچیده بوده، بنابر تجربیات جهانی سه شاخص برای آلودگی و تصفیه شیرابه ارائه شده است. طبیعتا این مشخصه ها راهنمای کلی بوده و جواب دقیق و نهایی به کیفیت و روش تصفیه نخواهند داد. این مواد به صورت نسبی در سایر آب ها کم بوده؛ از این رو در مشخصه های کیفی شیرابه مهم می باشند. این سه شاخص عباتند از:
تصفیه شیرابه بهعنوان یکی از مراحل حیاتی در مدیریت پسماندهای شهری، نقش مهمی در کاهش آلودگیهای زیستمحیطی و حفظ سلامت عمومی دارد. انتخاب روش مناسب برای تصفیه شیرابه با توجه به ویژگیهای محلی و نوع آلودگیها، امری حیاتی است که میتواند به کاهش خطرات زیستمحیطی و بهبود کیفیت منابع آب کمک کند. با توجه به چالشهای موجود، پژوهش و توسعه تکنولوژیهای جدید در این زمینه از اهمیت بالایی برخوردار است.
شرکت فنون آردا سبز با توجه به سابقه طولانی در بررسی و مطالعه سیستمهای تصفیه شیرابه و استفاده از تکنولوژی های نوین و روز دنیا در زمینه تصفیه شیرابه، میتواند با هزینه کمتر، بهترین سیستم را برای تصفیه شیرابه با کیفیت متنوع با روش تصفیه DAP یا روش تصفیه همزمان فیزیکو شیمیایی همراه با اکسیژن فعال (ازن) و بیولوژیکی طراحی و اجرا نماید.
شرکت فنون آردا سبز، به عنوان اولین تولیدکننده ازن ژنراتور با بهروزترین تکنولوژی و تضمین بهترین قیمت در سرتاسر منطقه، جدیدترین محصولات خود را شامل ازن ژنراتورهای صنعتی، نیمهصنعتی و خانگی، دستگاههای تصفیه آب و هوا، و تجهیزات جانبی متنوع ارائه میدهد. شما میتوانید نمونههایی از پروژههای موفق این شرکت را که توسط تیم متخصصین و مهندسین آردا کمپانی انجام شده است، مشاهده نمایید.