مکان‌های متداول برای تزریق گاز  ازن از در تصفیه خانه آب به دو صورت می‌باشد:

۱-  در ورودی تاسیسات تصفیه خانه آب خام( پیش ازن زنی)

۲- بعد از ته نشینی  ( پس ازن زنی)

برای تعیین نحوه به کارگیری ازن و دوز مناسب ازن زنی  در فرایند تصفیه  می‌بایست  کیفیت آب خام و کدورت را کنترل کرد.

در جدول زیر مبانی انتخاب نقاط تزریق ازن براساس دو پارامتر کدورت و میزان ازن مورد نیاز ارائه شده است. تغییر مکان ازن زنی در پایین دست  یا بعد از ته نشینی، میزان ازن مورد نیاز و تولید محصولات جانبی را کاهش می دهد.

از طرف دیگر با  ازن زنی قبل از فیلتراسیون ، میتوان مواد آلی تجزیه پذیر در فرآیند اکسیداسیون را  اکسید نموده و  بقایای آن را در فیلتر جذب نمود.

همچنین غلظت ازن تولیدی در انتخاب مکان تزریق ازن، می‌بایست مورد توجه قرار بگیرد.

زمانی که آب خام با کدورت  پایین و  حاوی مواد جامد محلول است ، مقدار ازن مصرفی جهت اکسیداسیون افزایش می‌یابد. نمونه این نوع آب، آبهای زیرزمینی حاوی یون برمید، آهن، منگنز، رنگ و مواد آلی است.

برای این کیفیت آب، ازن میتواند به آب خام و یا بعد از ته نشینی اضافه گردد.

برای منابع دارای مواد آلی، علاوه بر ازن زنی، تصفیه بیولوژیک نیز ضروری می‌باشد. لازم به ذکر است حضور مواد آلی قابل اکسید  یون برمید پس از ازن  زنی، محصولات جانبی  تولید خواهد نمود.

مبانی انتخاب نقاط تزریق ازن برای سیستمهای کوچک

نمونه  کیفیت سطح چهار آب، آبهای سطحی حاوی غلظتهای بالای مواد آلی و ذرات معدنی است. موثرترین محل ازن زنی برای این کیفیت آب، بعد از ته نشینی و   بعد از فیلتراسیون است.

اگر مقدار ازن مورد نیاز آب بالا باشد، پیشنهاد می‌گردد برای بهبود عملکرد ازن زنی و سهولت در بهره‌برداری از ازن ژنراتور یا ازن ساز، دو نقطه تزریق گاز ازن لحاظ گردد.

با این کار ، ظرفیت ازن ژنراتورها تقسیم شده و عملکرد آنها مطمئن تر خواهد بود.