انعقاد و لخته سازی در تصفیه آب شامل اصلاح شیمیایی ذرات کلوئیدی موجود در آب که در نهایت باعث کاهش نیروهای دافعه بین ذرات می شود که برای ته نشینی آماده است. برای اینکه امکان نزدیک شدن ذرات و چسبیدن و اجتماع آنها با هم و تشکیل لخته فراهم شود لازم است پس از این مرحله امکان تماس بین ذرات به نحو مناسبی فراهم گردد. برای این منظور آب خروجی از واحد انعقاد به ملایمت به هم زده می شود تا باعث تسریع در رشد لخته ها گردد.

این عمل که طی آن اندازه لخته ها بزرگ میشود، لخته سازی نامیده میشود. چنان چه اندازه لخته ها ریز باشد ته نشینی و صاف سازی آن دشوار، زمان بر و با بازدهی پایین خواهد بود. در واحد لخته سازی، همزن ها به آرامی جریان را به هم می زنند تا اندازه لخته ها به حدی برسد که ته نشینی و صاف سازی آن ممکن گردد.

اندازه معمول برای لخته های تشکیل شده در این واحد بین ۰.۱ – ۲ میلی متر است. تشکیل لخته ها و رشد اندازه آن به دو صورت انجام می گیرد. در نوع اول رشد اندازه لخته ها در نتیجه تماس بین ذره های طی حرکت براونی (حرکت تصادفی مولکولی) و در نوع دوم رشد اندازه لخته ها در نتیجه تماس بین ذره ای تحت اثر حرکت و آشفتگی موجود در سیال صورت می گیرد. در واحد لخته سازی نوع دوم به عنوان مکانیزم غالب در رشد اندازه لخته ها نقش دارد.